Wie heeft de waterpijp bedacht?

De waterpijp, ook wel bekend als de shisha, hookah of nargileh, is een populair gebruiksvoorwerp voor het roken van tabak en andere kruidenmengsels. Het wordt vaak gebruikt in Arabische landen, maar ook in Europa en Amerika roken mensen waterpijp. Wij willen weten wie de waterpijp heeft uitgevonden....
 

Geschiedenis van de waterpijp

Hoewel het niet helemaal duidelijk is wie precies de waterpijp heeft uitgevonden, wordt aangenomen dat deze zijn oorsprong vindt in India of Perzië (nu Iran).  Zo'n 500 jaar geleden werd de shisha voornamelijk gebruikt om opium te roken. In de loop der jaren verspreidde het gebruik van de waterpijp zich naar andere delen van Azië en later naar Afrika. Pas in de 16e eeuw kwam de waterpijp naar Europa, waar het aan populariteit won onder adel en intellectuelen. In die tijd was me nog niet zo bekend met tabak. Het werd alleen gerookt in pijpen en sigaretten. De komst van de waterpijp zorgde voor een nieuwe manier om tabak te consumeren.
 

Hoe werkt een waterpijp?

Een traditionele waterpijp bestaat uit verschillende onderdelen: een glazen pot gevuld met water. Een tabakskopje waarin tabak wordt geplaatst met daarbovenop een metalen zeefje of folie. Een slang waar doorheen gerookt kan worden en een mondstuk om de rook te inhaleren. Je begint met het vullen van de glazen pot met water. Vervolgens wordt de tabakskom gevuld met tabak of met Shiazo steamstones zonder nicotine. Er wordt er een metalen scherm of folie met gaatjes bovenop het kopje geplaatst. Dit voorkomt dat de hete waterpijpkooltjes die op de tabakskom worden geplaatst, direct contact maken met het tabak. Wanneer de kooltjes worden aangestoken, ontstaat er rook die door middel van de slang naar beneden in het waterreservoir wordt getrokken. Het water fungeert als filter en koelsysteem waardoor de rook afkoelt en zuivert voordat deze via het mondstuk wordt geïnhaleerd.